Öncelik ile herkese merhabalar arkadaşlar ben bay hiç kimse. Hiç kimse olmam sizin garibinize gidebilir ama benim çok hoşuma gidiyor çünkü herkes hikayemizin sonunda toprağa karışacak ve kim olursa olsun hiçliğe belkide sonsuzluğa ulaşacak, ben ise sizin uzun uzun yaşayıp anlatacağınız hikayenizin başında şuurumu bulup bay hiç kimse oldum.

Aslında hepimiz sonu olmayan bir yarışın içerisindeyiz, bu yarış ana rahmine düştüğümüzden itibaren başlıyor. Diğer spermler ile başlayan bu yarışta sadece bir kazanan oluyor ve şuan bu yazımı okuyorsanız tebrikler sizde Dünya denilen cehennem de bir yaşam kazandınız demektir. Çocukluktan itibaren bitmeyen bir yarışa sokuluyoruz okulda, işte, günlük sosyal hayatımızda ve daha nice konumda. Bu yarış için beşeriyet olarak kendi yaşantımızı bırakıp başkaları için yaşıyoruz ama farkında değiliz. Daha iyi bir konumda buluna bilmek için ve bu yarışta kalabilmek için yaşam dediğimiz kısmı kendimize cehenneme çeviriyoruz.

Ciddi anlamda bu yarıştan ne zaman çekilmeyi düşünüyorsunuz? Ne zaman hiç olmak isteyeceksiniz? Ne zaman cidden yaşam denilen illette ciddi anlamda yaşaya bileceksiniz? Yaşamak nedir ne zaman öğreneceğiz? ve bitmeyen daha nice soruları kendinize ne zaman soracaksınız.. Eğer yaşamak olarak adlandırdığımız sigortalı bir iş bir ev bir araba ise kalsın çünkü ben kaybedeceğim nesnelere kazandığımı asla söylemem. Bu yarışta size göre kaybeden olabilirim ama aslında kazanan mutluluk dediğimiz kelamı yaşayan benim. Evimin anahtarı veya arabamın anahtarı olmaya bilir cebimde ama bir balonum var ağlayan bir çocuğa vereceğim bir balonum var. Evim olsa belki sıcak bir konumda bulunabilirim, arabam olsa belki daha az yürürüm daha az yorulurum ama sizler gibi yarışta olacağımdan asla mutlu olamam çünkü hep bir fazlasını isterim. Arzularım isteklerim asla bitmez mutluluğumu her zaman bir fazlasına satarım. Cebimde olan balonumu ağlayan bir çocuğa verip onu mutlu edince yaşarım mutluluğu işte bu husus size göre kaybetmek ama bana göre kazanmak, hemde hep bir fazla istediğiniz mutluluğu kazanmak.

Gerçi sizin bu lanet yarışınız yüzünden eli kalem tutan, şiirler ile eski çağlarda yaşayan bir grup insan da cehennemi yaşıyor. Neden diye sormayın oldukça açık çünkü bir nesile kötülüğü, paylaşmamayı benimsettiniz. Sokaklarda çocukları sevemez hale getirdiniz, bir kadına bir merhaba demeyi bile çok gördünüz bu beşeriyete, yardıma muhtaç olan bir fakire bile yardım ettirmediniz bu devirde. Yalan olan duygular ile bu yarışta kalabilmek için sürekli kötü düşündünüz iyilik eski çağlarda kaldı. Yalnızlığa mahkum edildik, kaybettik insani değerlerimizi artık bir selam vermek bile çok zor. Neyse size iyi yarışlar arkadaşlar bir gün beni merak edip ararsanız ormanın derinliğinde veya bir şiirin mısrasında bulabilirsiniz.

160 views

Kategoriler: Edebiyat

Hamza Sedat Demir

http://bebelium.com/

2 yorum

Melhuzat · Şubat 5, 2020 8:44 pm tarihinde

Blogunu az önce farkettim ve gerçekten çok beğendim. Girdim ve çıkamadım. Yazdıkların gerçekten de çok güzel. Başarılarının devamını dilerim!

    Hamza Sedat Demir · Mart 13, 2020 12:02 am tarihinde

    Çok teşekkür ederim, bu devirde yazmanın eski üstadlara saygısızlık olacağından dolayı kaçınmak istiyorum ama nedense sürekli karalarken buluyorum kendimi. İyi olduğumu sanmıyorum ama iyi yöne gideceğinden eminim güzel görüşleriniz için teşekkür ederim.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

WhatsApp chat