Aşk denilince insan bir afallar. Aklına gelir bir çok husus, unutamadığı anıları, sızısı, mutluluğu ve nice iyi kötü duygusu. Bende aşk denilince konuya nasıl girsem bilemedim açıkcası. Gerçi bilmek ne haddime zaten bunca bilginin içerisinde bilmek kime kalmış ki ben bileyim. Zaman geçtikçe öğrendikçe cahilleşiyor insan sonuçta. Neyse lafı uzatmadan aşka kendimce açıklık getirmeye çalışayım. Bence aşk dediğimiz unsur bu dünyalık bir duygu değildir, bu dünyalık olsa zaten gerçek aşıklar deli divane olupda dünya nimetinden vazgeçip gerçekliğe ulaşmazdı de mi? Mesela Mecnun sevdi de ne oldu, deli olmadı mı aşkından. Mecnuna verseler di dünyayı eder miydi bir Leyla? Zaten verseler dünyayı alır mıydı Mecnun dünyayı, bırakmadı mı o da bu dünyayı zaten, düşmedi mi çöllere… Aşk duygusu derinliktir, derinlik ise delilikten geçmektedir. Delirmeyeceksen, halen göreceksen tadacaksan hiç aşık oldum deme zaten. Gün batımını bileceksen, gün doğumunu izleyeceksen senden olmaz zaten aşık.
Bir göze dünyayı sığdıran tanrı değil mi, biz bir yüreğe nasıl sığdıralım birden fazlasını? Eğer zaten olacaksa ikinci bir kişi akıldır sendeki kalp değil. Diyorum ya arkadaşlar delilikten geçer aşk, delirmekten geçer aşk. Nasıl iki göz bir görüyor, iki kulak bir duyuyor ise bir insanda dirlik için bir olmalı bir yaşamalı ama iki insan bir olmalı üçüncü şahıs düşmemeli kalbe der susarım. Bu susmak konuşmaktır aslında aşk dediğimiz de öyle bir şey tarifi çok farklıdır konuşarak değilde susarak anlatılmalıdır. Ağız seni seviyorum diyip bir başkasında kirleteceksen aşkını seni seviyorum demenin bir sesten ne farkı vardır ki? Hani demişya üstadımız “Dil Söyler Kulak Dinler Kalp Söyler Kainat Dinler” doğru değil mi sizcede, Mecnun çölde bağırmış mıdır Leyla mı seviyorum diye? Kalben konuşmasaydı duyar mıydı kainat sonuçta…
Peki ne oldu arkadaşlar, nereye kayboldu aşk dediğimiz velinimet. Ruha değilde neden inanırız beden denen et yığınına. Aşkımızı neden sığdırırız toprakta yok olacak bir bedene, daha güzelini bulduğumuz da vazgeçmek için mi? Bilmiyorum da bu devirde aşk dediğimiz bir kelam olarak kalmış sadece. Lafta aşıklar ne aşktan anlarlar ne Mecnundan. Sözü işiten söze güvenmez, aşkı gören aşka inanmaz… Sizde varın spor salonuna güzellik merkezlerine çünkü aşk gözle değil yürektedir. Yürek insanı da kalmamış bu devirde, aşk neylesin bir kelam olmayıp…
169 views
