Neden geldik bu Dünya’ya, neden varız, ne yapıyoruz, neredeyiz, ne için yaşıyoruz, hayat bize ne kazandırıyor… ve bunun gibi on binlerce soru aklımda. Aklımda olması hiç bir değeri yok çünkü belli bir süreden sonra insan soyut olacak bir şeyler arıyor. Ben de soyut olacak hiç bir şey bulamadım şuana kadar. Belki de hayata erken yaşta veda etme isteğim en mantıklısı olur. Hemde yukarıda sorduğum soruların hepsinin cevabını almış olurum.
Sözlerim de sanki bir ümitsizlik seziyorum, biraz yorgunluk, biraz kırgınlık, birazda hüzün lakin yaşım oldukça genç. Anlam veremiyorum neden bu hallere geldik, bizi hayat mı bu hallere getirdi yoksa biz kendimiz mi yaptık. Artık hayat çok anlamsız geliyor en temel sebebi aklımda ki soruları yanıtlayamıyorum. Herkes Afrika da açlıktan ölen çocukları, Doğu Türkistan da ki zulümleri, Suriye de ki savaşları, Irakta olanları, Filistin de yapılanları ve bu gibi binlerce hususu herkes biliyor lakin susuyor çünkü kimsenin işine gelmiyor. En temel nedeni mazlum olanlar güçsüz olanlardır, sokakta kalanlar, evsiz olanlar, parasız olanlar hep güçsüz olanlardır bundan dolayı beşeriyet güçlülerin yanına giderek bu şahısların hizmetkarlığını yapıyorlar. Bir nevi modern köle de diye biliriz bu insanlara. Ben bu mazlum, güçsüz olan insanların yanın da Ahlak-i Dava çatısı altında davamı güdüyorum belki de hayattan bıkkınlığım ve yorgunluğum bu yüzdendir.
Bu dava bitmez ama ben kendimi tüketene kadar, kara toprağa girene kadar ve ondan sonra ki yaşamlarda da devam edeceğim.
148 views
