Günümüzde şairler fazla bulunmamaktadır, bulunsa da eski şairleri oldukça fazla aratıyorlar. Bunun en temel sebebi okumanın azaldığı Dünya da kitaplara yer kalmamasından kaynaklanıyor. Tabi ki de diğer bir husus da aşkın, gerçek sevginin ve diğer tüm duyguların yapmacık olmasındanda kaynaklanıyor. Artık insanlar okumaktan çok izlemeyi tercih ediyor, sevmekten çok parayı tercih ediyor, gerçeklerden daha çok yalanları tercih ediyorlar. Bundan dolayı günümüzde şiir denilen bir kelam kalmadı denilecek kadar az. Belkide %10’luk bir kısım bir ihtimal okuyordur %3’lük bir kısım ise yazıyordur. Tabi beklemiyorum çünkü şiir yazmak ince düşünmekten geçer, empati yapmaktan ve her ayrıntıya dikkat ederek insanları kırmamaktan geçer.
Arada bir aklıma bazı mısralar gelir hemen yazmaya koyulurum, içimden geçenleri, düşündüklerimi herşeyi yazarım lakin sonun da yazdıklarımı ateşin içine atar yakarım, o yazdığım kelamlar veya kağıt parçaları içimi oldukça ısıtır. Bazı geceler bunu neden yaptığımı düşünürüm, “Bırak Hamza insanlarda okusun şiirlerini, yazılarını, düşündüklerini.” sonra aklıma gelir artık insanlar iyilikleri, kötülükleri ve her hususu kendi menfaatleri doğrultusunda yorumluyor. Bundan dolayı tüm korkularımı küçük yaşlarda yendim gözümün gördüğü hiçbir şeyden korkmamaya alıştım, yavaş yavaşta yediğim kazıklar duygularımın yok olmasına neden oldu. Böylesi daha mı iyi yoksa daha mı kötü bilemem ama yaşamadığımı biliyorum. Yaşıyorsam da kendim için değil hak için yaşıyorum.
Her zaman ki gibi kelamımı oldukça fazla uzattım. Bu blog gönderimde şiir okuyan biri ve şiirden anlamayan birisinin kısa bir konuşmasını paylaşmak istemiştim. Aşağı da video’yu izleyebilirsiniz, şimdiden iyi seyirler.
167 views
